Με αφορμή τη θεατρική παράσταση ‘Στέλλα κοιμήσου’

Με αφορμή τη θεατρική παράσταση ‘Στέλλα κοιμήσου’:

Οι εμπειρίες επιβολής, βίας και ελέγχου, που μπορεί να έχουμε στην παιδική μας ηλικία, μας κάνει να πιστεύουμε ότι η κυριαρχία είναι ο μοναδικός τρόπος με τον οποίο μπορεί να λειτουργεί ο κόσμος. Για να αισθανόμαστε πιο ισχυροί και ισχυρότεροι σε ένα ‘μεγάλο κόσμο’ που δεν ενδιαφέρεται για αυτό που σκεφτόμαστε, που νιώθουμε ή που ονειρευόμαστε, τότε στρεφόμαστε στις στρατηγικές που έχουμε μάθει από τους δικούς μας, τους σημαντικούς για εμάς ενήλικες.
Ως γονείς. όταν χρησιμοποιούμε την εξουσία μας, πιστεύουμε ή θέλουμε να κάνουμε το σωστό. Ως αποτέλεσμα της “ορθότητας”, δεν πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητη η συναίνεση. Γνωρίζουμε καλύτερα εμείς, έχουμε περισσότερη εμπειρία και έχουμε δίκιο.
Η χρήση της εξουσίας έναντι των άλλων είναι μορφή βίας. Η χρήση της εξουσίας μας απομονώνει. Η βία απλά σταματά την επικοινωνία. Μας αποσυνδέει με τον άλλο. Προέρχεται από ένα σημείο έλλειψης και βασίζεται στο φόβο. Για παράδειγμα, χρησιμοποιούμε συχνά την εξουσία πάνω στα παιδιά όταν αισθανόμαστε ότι δεν υπάρχει αρκετός χρόνος, χρήμα, χώρος, υπομονή ή οτιδήποτε πιστεύουμε ότι είναι ‘λειψό’ στη ζωή μας. Πιστεύουμε ότι δεν έχουμε αρκετό από ό, τι χρειαζόμαστε για να ακούσουμε ή να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει στο παιδί. Αυτό είναι ένα σημείο έλλειψης και φόβου που μας οδηγεί στο να αποσυνδεόμαστε.
Αντ ‘αυτού ας εξετάσουμε τη δυνατότητα της άσκησης εξουσίας όχι ‘πάνω’ στους άλλους αλλά ‘με’ τους άλλους. Η δύναμη τότε δημιουργεί αμοιβαιότητα και σεβασμό. Όταν λειτουργούμε από μια τέτοια θέση εξουσίας, δημιουργούμε ένα χώρο όπου κάθε άτομο έχει σημασία. Η δύναμη ανοίγει τη δυνατότητα και των δύο πλευρών (ατόμων) να επηρεάζονται και να αλλάζουν από το άλλο άτομο. Η δύναμη επιτρέπει σε όσους δεν ακούστηκαν να ακουστούν, αναγνωρίζοντας ότι κάθε άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά και να αλλάξει την πορεία των γεγονότων. Αυτή είναι η χρήση της εξουσίας στην πιο θετική μορφή της. Η δύναμη κάποιου να ακούει από το πρόσωπο που βλάπτεται, πώς αισθάνθηκε, να το ακούει με άνευ όρων κατανόηση. Φανταστείτε αυτή την εμπειρία. Αυτή είναι η δύναμη που έχουμε. Ο καθένας από εμάς.